بیماری

                     بهروز فرهادیان- فروردین 1394                                   [e-mail] -                                                 

بیماری

انسان همیشه وضعیت یکسان ندارد . گاهی پر حوصله است و گاه کم حوصله ، گاه شادمان است و گاه غمگین . گاهی نیز بیمار می شود . بیماری نیز ممکن است علاج گردد و یا علاج آن نامعلوم باشد . همان بیماری های علاج پذیر زمانی لاعلاج بودند اما تلاش و آزمایشهای محققین نتیجه داد .

بیماری ، انسان را از برخی کارها باز می دارد و تنها نظاره گری غمگین می شود . اگر بیماری لاعلاج بود ، راه رفتن و مثل دیگران زندگی کردن تنها یک خیال است . دانشمندان و محققین جهان تلاش می کنند راه های بهبودی را بیابند . آزمایشگاه ها فعال می شوند و آزمایش های متعدد بر مبنای نظریات گوناگون را تجربه می کنند .

به این فعالیت ها که با کنجکاوی نگریسته شود معنایی خاص می یابند . در همه آنها علم و اراده را می توان دید . وقتی دانشمندان به دنبال راه حل می روند معلوم می شود علم و آگاهی در پیش است . یعنی در همه بیماری ها علمی وجود دارد که فراتر از علم بشری است و تلاش ها برای یافتن این علم است . هر بار که فعالیت های جهانی  منجر به شناخت شاخه ای از بیماری شود باز گوشه های دیگری از تاریکی خود را نشان می دهد . آگاهی بسیار پیچیده ای که وجود دارد ، سوال برانگیز است .

بنابراین تصادف در خلق انسان نقش نداشت . در تصادف ، ناآگاهی و جهل نقش تمام دارد . اگر خلقت انسان ناشی از تصادف بود اینهمه علم و آگاهی وجود نداشت . پس می توان گفت خالق انسان علمی فراتر دارد و زمانی که هیچکس نبود آگاهانه او را آفرید . او علمی دارد که هزاران دانشمند در جهان با تلاش شبانه روزی تنها به بخش بسیار ناچیزی پی برده اند و انسان خود جزء کوچکی از دنیایی است که جزء کهکشان  راه شیری است . همینطور می توان گفت راه شیری جزیی از جهانی است بسیار گسترده  بنام منظومه شمسی که خود بخش کوچکی از جهان هستی است .

خالق انسان علم و اراده ای نامحدود داشته و بی مثال است . خدایی فراتر از تصور بشری و غیرقابل دیدن . خالقی که عالمانه انسان را آفرید و به او توانایی هایی مانند تفکر داد که سایر موجودات از آن ِبی بهره اند . پس انسان مسئول رفتار خود است و روزی پاسخگو خواهد بود . انکار موضوع چیزی را تغییر نخواهد داد و مسئولیتی برداشته نخواهد شد . کار نیک و اعمال شایسته که آن خالق بی همتا فرمان داده می تواند مسیر انسان را روشن کند . جالب است که اندیشیدن به یک بیماری ذهن انسان را به کجا می کشاند .