بنام خدا - بهروز فرهادیان – اردیبهشت bfarhadian37@gmail.com - 1394
نقوش دیواری ایرانیان باستان
بررسی حوادث و تاریخ گذشته عبرت آموز است اما نکات مثبت و خوب را باید پذبرفت و نکات منفی را رد کرد . تعصب نسبت به گذشته ، جهل و غروری زیانبار است ونادیده گرفتن آن هم بسیار زیان آور است . با این مقدمه گوشه ای از تاریخ ایران ذکر می شود . امید که آموزنده و مفید باشد .
ایران زیبایی هایی دارد که به اشکال گوناگون قابل وصف است . بیان واقعیت ها بخشی از این زیبایی هاست . به اشکال مختلف ، واقعیت ها بیان شده اند اما همیشه زاویه ای خاص برای بیان موضوعی هست . انسان از شیوه های مختلفی استفاده کرد زمانی که هنوز نوشتن رواج پیدا نکرده بود ، نقاشی در کوه ها و غارها راه مناسب به نظر می رسید . انواع نگاره ها اطلاعات زیادی می دهد و نیاز به کاوش های متعدد دارد .
زمانی که وسایل ابتدایی وجود داشت نقوشی غنی بوجود آمده که امروزه با وجود ابزارهای پیشرفته ، مشابه آن نقش ها بوجود نیامده است . شاید پیدایش خط و وجود کتاب را بتوان دلیلی بر این موضوع دانست ولی توانایی و دیدگاه ظریف و آینده نگری ایرانیان را نمی توان نادیده گرفت . نقش هنر را در این کار بزرگ به روشنی می توان دریافت . هنر ایرانیان در به تصویر کشیدن این تصاویر، ستودنی است .
نقوش قدیمی راهی برای شناخت ُشیوه زندگی گذشتگان و تکمیل تاریخ است . این شیوه کمک بزرگی به خودباوری است . دل نبستن به فرهنگ دیگران و حسرت نداشتن داشته های دیگران را خوردن ، با تکیه به فرهنگ خود امکانپذیر است . شناخت فرهنگ این راه را روشن می کند .
تصاویر حکایتگر زندگی آن دوره است . بوسیدن دست پادشاه ، بی احترامی به زیر دست ، برده داری یا خشونت مشاهده نمی شود . برای نجابت و نظم پذیری شواهد خوبی بشمار میروند . ممکن است برخی تصاویر پسندیده نباشند اما قضاوت فعلی چنین است ولی تصاویر بیانگر واقعیت های آن دوران هستند . اینکه راهی پیدا شود تا واقعیت به آیندگان مننتقل شد ، کار ستودنی است و همه ملت ها این توان و تفکر را نداشتند .
مطالعات زیادی در این باره صورت گرفته و کتاب هایی نشر یافته اما هنوز جای بررسی وجود دارد . موارد دیگری شناخته می شود و آگاهی بر زندگی پیشینیان بیشتر می گردد . اینها تجربه هایی هستند که در ایجاد زندگی بهتر ، می توانند موثر باشند .
مورد دیگر قابل ذکر اینکه باید گفت هیچ عکس ناپسند یا عکس ناخوشایند زن وجود ندارد و این نشانگر احترام ایرانیان قدیم به زنان است . فرهنگی که احترام به خانواده از ارکان آن به حساب می آید و این باعث می شود آرامش و آسایش فراهم گردد . این مسئله تصادفی نبوده و آگاهانه صورت گرفته اما امروزه در ممالک دیگر می توان تصویر دیگری یافت مثلا در دنیای صنعتی ، زن وسیله تبلیغاتی و بازیچه سرمایه داران شده است و به خانواده توجه نمی شود .
در هر حال نمی توان با توجیهات گوناگون چشم بر واقعیات بست و گوشه ای از تاریخ را نادیده گرفت اما می توان تجزیه و تحلیل کرد و نظری ابراز نمود .