به نام هستی بخش - بهروز فرهادیان–bfarhadian37@gmail.com–خرداد1394
انسان جستجوگر
جهان را به اشکال گوناگون می توان نگریست و تفسیر کرد . موجودات جهان هم معنای خاصی دارند که روزها قابل بررسی هستند و میتوان برداشت های متنوعی داشت . سکوت قابل تحمل نیست و نمیتوان ساکت ماند . پس باید گفت تفسر مستدل ، قابل بیان و ضروری است . تفسیری که دلایل کافی و قانع کننده داشته باشد و بتوان به آن استناد کرد .
یکی از موجودات جهان ، انسان می باشد که تفسیرهای مختلفی از او شده است . تفسیرهایی گاه متناقض که به هیچ گونه ای قابل جمع نیستند .از جمله اینکه ، زمانی او را موجودی با اراده دانسته اند که می تواند کارهای خوب یا بد انجام دهد و گاهی موجودی بی اراده و مجبور معرفی کرده اند که تمامی افعال او جبری و ناخودآگاه است . ولی دلایل زیادی وجود دارد که نشان می دهد او مختار است و کارها را با میل خود انجام می دهد .
با اینهمه ، انسان موجود عجیبی است . از اعماق دریاها تا عمق اقیانوس ها را می شکافد تا به علوم جدید دست یابد اما هیچگاه راضی نشده است .کوشش های او ادامه دارد و سیری ناپذیر است . نظرات گوناکون و آزمایشگاه های متعدد او را راضی نکرده و با هر گشایشی ، سؤالات تازه ای پیش می أید . ناشناخته ها آنقدر وسیع هستند که آرامش را سلب کنند . مثلا ماهی ها با رنگهای بسیار زیبا و چشم نواز و موجوداتی که هرگز نور آفتاب به آنان نرسیده ماه ها قابل تفکرند .
این جستجوگری او را به سمت اختراعات و اکتشافات نو می کشاند و چیزهای تازه به اندوخته هایش اضافه می کند . در سایر موجودات این خصوصیت دیده نمی شود . مطالعات زیادی صورت گرفته و کتاب هایی هم در این باره نشر یافته اما ابهامات زیادی هم باقی مانده است . دنیا کوچک است و انسان به آن محدود نمی شود . سؤالات بسیاری او را به جستجوگری می کشاند . سؤلاتی که پاسخ نمی یابند اما او ناامید نمی شود و مرتب تلاش می کند .
این مسئله اختصاص به ملتی خاص ندارد .هر حا انسانی هست این خصلت جاری است . اعتقاد به آیین حاص در اصل موضوع تأثیرگذار نیست گرچه در شدت یا کاستی آن مؤثر است . به همین جهت ملتها با هم متفاوتند . در آئینی که به جستجوگری بها داده می شود ، پیروانش فعالیت بیشتری دارند . این دنیا را فقط هدف قرار دادن و به نفی جهان دیگر اغتقاد داشتن ، مسیر و هدف جستحو را تفییر می دهد و رفتارها عوض می شوند . تفاوت در رفتارها ، تفاوت در زندگی را در پی دارد .
جستجو و تلاش برای شناخت بیشتر جهان به بهای نفی زندگی دیگران راهی است که برخی بر می گزینند و آن را عملی می کنند . ولی جستجوگری به هر قیمتی ، ارزش ندارد . این خصلت باید محدود شود تا زیان آور نباشد .
خصوصیت سؤال برانگیزی است . مثلا چرا فقط انسان این خصوصیت را دارد ؟ انسان می خواهد چکار بکند ؟ وسعت علم و دانش او تا کجا پیش می رود ؟ از این ویژگی نتایجی هم می توان گرفت . حیات انسان مملو از دانش است اما انسان ها دانش یکسان ندارند ولی با اینحال جستجوگرند . اندازه جستجوگری متفاوت است برخی به دنبال خواسته های اولیه زندگی هستند و بعضی تا منظومه دیگر پیش می روند .
این خصوصیت برجسته انسان ، نشان از علم و اراده ای شگرف در خلقت اوست . خالق انسان ویژگی های بسیار گسترده و بی مثالی داشته که توانسته انسان را با این خصوصیت خلق کند . این خالق ستودنی و قابل ستایش است . خالقی که بدون نیاز به موجودی دیگر ، جستجوگر سیری ناپذیر را آفرید .