آداب و رسوم

    به نام هستی بخش - بهروز فرهادیان – فروردین 1394                                   [e-mail] -

آداب و رسوم

آداب و رسوم معمولا پیوند دهنده هستند . جوامع بشری با توسل به آداب و رسوم شکل گرفتند . با نزول قرآن ، آداب و رسوم اصلاح گردید و تابع قرآن شد . آیین و دستورات به گونه ای بود که همه پیروان احساس آرامش و راحتی می کردند . با گسترش دین اسلام این ویژگی ها ادامه یافت.

        تاریخ نشان داده اسلام سنن غلط را از بین می برد . این اختصاص به دوره صدر اسلام ندارد و همیشه جاری است . آداب و رسوم صحیح می تواند انسان ها را به هم نزدیکتر کرده و رفت و آمدها را  بیشتر کند تا از حال و نیازهای یکدیگر با اطلاع شوند . در متون مذهبی تاکید زیادی بر رفت و آمد و با خبرشدن از حال یکدیگر آمده است . اطلاع همیشگی از احوال همسایگان نمونه ای از این امر است . با این حال هستند کسانی که  ندانسته عمل می کنند و در مسیری حرکت می کنند که وقت گذرانی نتیجه آن است و فایده دیگری ندارد .  

        در برخی شهرها رسم شده که در وقت عروسی در نیمه شب کاروان ماشین ها به راه می افتند و با بوق های مکرر به شادی می پردازند . بی توجه به اینکه این  هنگام وقت استراحت است و مردم می خواهند استراحت کنند . کودکان و بیماران هم وضع خاص خود را دارند . شادمانی مردم مایه خوشحالی است اما نه به قیمت آزار دادن دیگران . تعجب این است که هیچ سازمان ، ارگان ، نهاد یا بنیادی جلو این حرکت را نمی گیرد .

        در مراسم سوگواری نیز مجری به سرودهای محلی که زنان با دلتنگی به زبان می آورند توسل می جوید و تعجب اینکه مردان سرودهای سوگواری زنان را بخوانند و زشت تر اینکه قرآن را فراموش کنند .

        مرگ پیامی است برای همگان که زندگی دنیوی موقت و گذرا است و با هر مقام و موقعیتی روزی باید دنیا را ترک کرد . پس کار نیک و پسندیده که پس از مرگ بر ادامه حیات اثر بگذارد ، مفید است . آموزش قرآن کارهای نیک و انسانی است که اثرات آن در زندگی جاودانه آشکار می شود . این کارها بصورت آداب و رسوم در جامعه مسلمانان آشکار می شود . این آداب و رسوم است که جامعه مسلمانان را از دیگر جوامع جدا می کند .