مسافر

                                                                                                                    بهروز فرهادیان - 1386

مسافر

مسافر با هدفی خاص بحرکت در می آید تا به آن برسد . از مناظر زیبا و قشنگ سر راه لذت می برد ولی می داند اگر مجذوب شد و ایستاد از هدف دور می ماند . هر جور عمل کردن و هر نوع رفتار نمی تواند او را به هدف برساند . بنابراین تلاش می کند هر عملی انجام ندهد و اعمال او در مسیر هدف باشد . همه امید در رسیدن به هدف است .

آدم ها هم مسافری هستند که باید هدف خود را بدانند و اینکه چگونه عمل کنند و از چه کسی پیروی کنند . دنیا زیبا و دیدنی است و هم فریبنده . اما این مسافر به این زیبایی ها نباید دل ببندد زیرا او عازم راهی دور است و توشه ای بسیار می خواهد . مطمئن ترین راه پیروی از کسی است که به فرمان حالق هستی است که فرستاده خدا یعنی پیامبر اسلام (ص) است .

آنچه به عنوان حلال و حرام و مستحب است وظابف مسافر را در این دنیا روشن کرده است . پایبندی به این دستورات مسافر را به مسیر صحیح هدایت می کند . هر چه اجرا این دستورات بیشتر شود ، اطمینان به رسیدن به هدف بیشتر می شود . اطمینان به رسیدن به هدف مایه آرامش و سبکبالی است .

مسافرها با عمل به دسنورات الهی از دیگران جدا می شوند . حتی ممکن است مورد اذیت و آزار قرار گیرند اما از عقاید خود دست نمی کشند . آدمها مسافرینی هستند که با پایبندی و  عمل به دستورات الهی که بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده مسلمان نامیده می شوند .

مسلمان کاری که انجام می دهد متصل به جهان دیگر است . جهان آخرت معنا بخش زندگی است . اگر جهان دیگر حذف شود زندگی بی معنا می شود و انسان به انواع  سرگرمی ها و کارها رو می آورد . مشغولیات متعددی که وجود دارد دلیل بر این مدعا است . مشغولیات مسافر را از هدف دور می کند .

پیروی از دستورات پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) راه رسیدن به نعمات جاودانه است . اعتفاد به تنهایی کافی نیست بلکه باید به اعتقادات عمل کرد . عمل به دستورات دین مسلمان را شاداب می کند این است که در شرایط مختلف این دستورات فراموش نمی شوند .